Nos habeva vaccas

Io ha crescite in un vico juxta un parve citate del sud del Europa atlantic. Ben que mi patre travaliava de mechanico in un fabrica de papiro, mi familia ha terras e, durante bon parte de mi infantia e juventute, io debeva adjutar mi parentes a recolliger le maiz, a plantar patatas, a facer vino… Nos habeva porcos, gallinas e conilios. Io memoro que nos mesmo habeva duo vaccas. Quasi toto lo que nos mangiava, nos lo produceva. Nos cognosceva tote nostre vicinos e tote illos nos cognosceva ben. On se adjutava le un al altere. 

Malgrado que iste description del mundo de mi juventute pote semblar bucolic, le vita de ille tempores era longe de esser idyllic, ben que le dies nec era penose. Hodie nos vide ille dies como un passato de subdisveloppamento que quasi totos vole oblidar o disguisar. Nunc nos ha multe plus commoditates, multe plus pecunia, multe plus cosas, sed nos es plus dependentes. Nos non produce nihil material e nos debe comprar quasi tuto: le alimentos, nostre vestimentos, nostre domos, nostre transportes… Nos ja non sape cultivar o mesmo cocinar nostre alimentos, nos ja non sape confectionar un sweater, nos ja non mesmo sape construer un simple cabana.  Nos es nunc absolutamente dependente, forsan plus que jammais, e io crede precisemente que iste profunde dependentia es le prinipal causa del pavor que nos senti in iste tempores.

Antea, con due vaccas, un porco e pauc hectares, le pavores de mi parentes era molte plus simple. Illos me lo confessava le altere jorno durante un repasto familial in mi casa. Hodie, con un o mesmo due autos, con un bon domo, con pecunia pro comprar mesmo un experientia estival per le costa maya, nos habeva cata die plus pavor de perder lo toto. Pavor del terroristas, pavor del immigrantes e nunc, con le cambio climatic, nos mesmo ha pavor del pluvia. Es iste pavor a tuto lo que nos sembla un menacia pro nostre conforto le costo que nos debe pagar pro esser disveloppate?